Sorulmaz Şiiri - Turgut Uzdu

Tepesi karlı hep yücedir dağlar
Heybetinden sual bile sorulmaz
Butlular acır da haline ağlar
Heybetinden sual bile sorulmaz.

Acıyı taş yapar, bağrına basar
Üstüne şahinler, gölgeler asar
Kin bile güdemez, nedense susar
Heybetinden sual bile sorulmaz.

Ne sevdalar görmüş, kimisi kaçmış
Aşkı için Ferhat, kanallar açmış
Şirin’in acısıyla cennete uçmuş
Heybetinden sual bile sorulmaz.

Yaylada buz akan suyundan içer
Sanırlar ki ömrü beyhude geçer
Bazen hicranı bazen vuslatı seçer
Heybetinden sual bile sorulmaz.

Turgut’sun sana dağlar gelin olur
Çok istersin ama hep elin olur
Söyleyim dersin susan dilin olur
Heybetinden sual bile sorulmaz.

Turgut Uzdu