Sorularım Vardı Şiiri - Gülay Vural

Neden,  her zaman, her şey
Dayatılır ki insana?
Neden zorunluluklarla yaşamak durumunda kalırız?
Neden sorunların çekirdeğinde büyürüz?
Ve neden kendimiz olmak suç olur?
Ardı arkası gelmeyen sorular çoğalıyor içimde…
Gözlerimi kapatıyorum.
Karanlıkta sorular haykırıyor yüzüme.
Ve ben bilmiyorum…
Bilmiyorum hiçbir sorunun yanıtını.
Zemin, katran karası...
Üzerinde birikmiş sorular yumağı,
Renklerle ışıklanmış, düğümleniyor.
'Bilmiyorum.' diyorum,
'Bilmiyorum…'
Çığlığım sessizleşiyor,
Sesi kısılıyor sesimin.
Ne zaman doğdum?
Bilmiyorum.
Ne zaman çocuk oldum?
Bilmiyorum.
Ne zaman sevdim birini delicesine?
Bilmiyorum.
Ve nasıl sevdim?

Bilmiyorum.
İlk ne zaman kanadı yüreğim?
Ne zaman nefesim kesildi acıdan?
Kim kararttı gözlerimi?
Bilmiyorum.
Nerede kısır kaldım?
Umarsızlığımı nereye iliştirdim?
Kollarım ne zaman hissizleşti?
Ve gözlerim...
Ne zaman unuttu gülümsemeyi?
Bilmiyorum...