PERVASIZCA sordum; zaman ve mekan nerede;
iŞTE ; hepsi ruhumun AYAKLARI ALTINDA..!
Cesedim , dünya denen yuvarlak bir kürede;
O da; çamurlu bir misket gibi avucumda..!
Pir-i fani; “Deliye sorgu , sual yok “, dedi;
O günden beridir; hepten,AKLIMI YiTiRDiM..!
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Şiir saglam karekterli
oldukca hoş anlatımlı
melek kadar saf ve tamiz
duygularla yazılmış kutlarım
Delilik imgesiyle her mısrasında nakış nakış yiğitlik işlenmiş tebrikler efendim
İradenin hükmüne ram olmayan akıl, zarardır, fitnedir, fesattır...
O nedenle 'deli olmak evladır' bazen...
Ne güzel şiir.. Tebrikler Şuayip Bey...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta