Sorular Şiiri - Kaan Karaduman

Çok hızlı oluyordu her şey.
Freni patlamış ve yokuştan aşağıya doğru hızla gelen bir kamyondan ne farkımız vardı?
Az sonra olacakları herkes görebiliyordu, az çok tahmin ediyorlardı.
Kaçınılmaz son geliyordu işte.
Kimilerinin elleri cep telefonlarına gidiyordu bu anı ölümsüzleştirmek için.
Bizimki öyle olmadı ama neler olduğunu biliyorduk fakat
İzleyenler yoktu,
Kimse bir tahminde bulunmayacaktı,
Kimse elini cep telefonuna götürmeyecekti,
Aslında kamyonda yoktu,
Tabiî ki şoförde
Ve kamyonun çarpacağı evde yoktu.
Sadece sen ve ben birde ayrılmayı bekleyen kalplerimiz.
Neler olacağını bu kadar iyi bilmemize rağmen neden bir şeyler yapmadık peki?
Çaresiz miydik?
Umutsuz muyduk?
Peki ya mutsuz?
Neydik biz?
Kızgın?
Biz ne olamamıştık, ne de olmuş muyduk?
Hadi çık bakalım çıkabilirsen bu soruların içinden.
Kaç geceye ihtiyacın var?
Peki ya kaç bedene?
Bir kadeh şarap yeter mi?
Yoksa daha ağır bir şeyler mi tercih edersin?
Belki bir ayı postu üzerinde şöminenin karşısında olmakta istersin.
Evet hep istersin zaten..
Yanımda resmini değil, seni taşımak istiyordum.
Benim olduğunu gösterdiğin gün yanında olacaktım ama o gün bugün değilmiş!
Aslında hiçbir gün değilmiş..
Aslında önce sana sorular sormalıydım;
Önce kendini bir sorgula bakalım aşk sana yakışacak mı?
Bu yükü taşıyabilecek misin acaba?
Çok mu içtin?
Bir yerde yanlış yaptın ama nerede?
Komik olmasan?
Gördüklerim rüyaydı bence, hatta hala rüyadayım, uyanacağım ve geçecek değil mi?
Komik mi ironik mi? acınası mı tatlı mı?
Sen yarışmaya nerden katılıyordun acaba?
Biz aşk-i bulduğumuzda çok umutsuzduk, o yüzden seni hiç affetmeyeceğim..
Yanında çok rahattım biliyorsun değil mi?
Seninleyken mutluydum!
Sensizken de mutlu ama şimdi sensizken mutsuz..
Beni nasıl anlatırsan anlat, ben kendimi biliyorum!
Senin yalancı benin değilim.

SAYGILARIMLA...
26/11/2011 01:02 (Sorular)