Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Merhum, doğru söylemiş. Çünkü, bizi yoktan yaratan Allah -c.c-, indirdiği son hak kitabı olan Kur'anda yaratılışla ve hayatla ve de hayatın yaratılış gayesi ile ilgili, manası ayan beyan olan yüzlerce ayet göndermişken, biz o Kutsal kitabımızı ya raflara mahkum etmişiz, ya onu sadece okuyup ölülere hediye etmekteyiz, ya da onu güzel okuma yarışmalarında makam ve teganni gösterisi olarak istimal etmekteyiz ki, bu gerçekten de manevi bir sarhoşluk ve gaflet-i azimdir veyahut da cehalet-i kübradır. Ne zaman ki, o vahy-i ilahiyi mana meal okuyup, hayatımıza hayat yaparsak, ne cevapsız bir sorumuz, ne de mutsuzluk denen bir sorunumuz kalır.
Kim, iki alemin saadetine nail olmak istiyorsa, hemen o mübarek kitabı mana meal incelemeye başlayıp, muhkem ayetlerindeki hükümleri hayatının değişmez düsturları ve kaideleri yapsın vesselam.
Üstadın ruhu şad olsun.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta