Soru Şiiri - Hasan Koca 2

yalnızdım şiirlerimin dibinde
sırf kahrolmamak için histim kendime
olmalıydı çözüm
sensizlikle inatlaşmak boştu.
yardım beklemedim istemedim
belki güçsüz dargınlığımı görmeni
soğuk artık meydanlar
kış olmuş nefesimin umudu
yazık bu soruyu soramadım
sen beni sonsuzluğuna uğurladın
el bile sallamamak meziyet oldu
ufalanmış kuş yemi his
ben niye döndüğümü bilmez pervane!

yok artık sırf inatlaşmak
sebeplerimi de sıramayacağım
kanadında gümüş de yok martıların
e ben niye burdayım bu soruyu da bilmiyorum
yani durum sandığından daha da ciddi

sen kendini biliyosun aslında saklanma
bir hiç uğruna herşey
bir yok uğruna
bu gece de yatmayacağım inatla
sırf sana eziyet olsun okudukların
is kokan gece ve ben arkadaş
yağmur sana dost bize sırdaş!

bu soru ne bilmiyorum
ne sormalıyım ve ya ne soracağım
ve yahut ne sormalıydım da cevabını
bilmeliydin e yani kısaca
zor kadere emanet ettin beni
bu kursak sana emanet
bu yürek benim olsun peki
zaten anlaşmak mucize
sevmek kehanet!

25,10,2002 saat 22,23