Sormuyorsun Ama İyi Değilim Ben

sormuyorsun ama iyi değilim ben
serçeler ayağımın altından yeri çekiyorlar
sonra kim çıkarmışsa üşüdüğümün dedikodusunu
yeri üstüme seriyorlar gece niyetine
serçeler
saçıp kaçıp saç/ak/larıma saklanıyorlar

alnım cayır cayır yanıyor kaç gündür
ellerimi tutma!
o gece bulutlar göğü kusarken üstüme
ben yüzünü seyrediyordum
o gece sen
sıcağını alıp giderken çarşafımdan
ve bulutlar
b/elâ bir tufan doğururken çığlık çığlıga
yüzümle ellerimin arasına girip
hızla büyüyordu yüzün
amin diyemediğim bir dua
dolanıp duruyordu dilime
serçeler
saçlarıma giden yolu yeni öğreniyordu

doğduğum sokakta bir terzi vardı
O’nu görmeye gittim bu gün
- ölmüş-
paltomun ceplerini büyütecektim
ellerim, tufan ve yüzün
yüzün, ellerim ve tufan
bir de tufan; yüzünden ellerime bulaşan
sığabilsin diye
ceplerimi büyütecektim
– ölmüş-
iyi değilim ben

tütün kokulu sohbetler geliyor aklıma
gülüşündeki şarap tadı
hatırlıyor musun
nasıl sarhoş olmuştu kirpiklerim
sen, nasıl da gülmüştün
gözümün güzüne b/akamayışına
dudaklarını dudaklarıma yaslayıp
“yemin olsun ki” demiştin;
“şaraba ve tütüne”
“gözlerinsiz gidilmeyecek bir daha
ne uykuya,
ne ölüme ”

Sanmıştım ki...
…

kundağımı özlüyorum bu aralar
serçeler nasıl da acımasız
yer bütün ağırlığıyla sırtımda
bulutlar hâlâ öğürmekte
ayağımda sallasam diyorum kendimi
ninnisiz, sadece sallasam
ve derin derin dalsam
annemin İsrafil olduğu uykuya

Sormuyorsun ama iyi değilim ben