Sormaz mı Sandın? Şiiri - Mehmet Şahan

Işığı görmeyen yaprak misali,
Gönül sevgisizse solmaz mı sandın!
Yağmuru bekleyen toprak misali,
Gönül şu çöl gibi olmaz mı sandın!

Ruh vermiş Yaratan kemikle ete,
Sevgiyi emreder bakmaz niyete!
Kalbin kalbe karşı girse diyete,
Gönül dikenlerle dolmaz mı sandın!

Gönülden gönüle sevgisiz isen,
Kendi bedenine saygısız isen,
Neme lazımcı ve kaygısız isen,
Gönül marazını bulmaz mı sandın!

Emelin ne ise iste meramın,
Çekinmeden gelsin içten kelamın,
Sade Allah için versen selamın,
Gönül selamını almaz mı sandın!

Yansa yandım demez özün acıyla,
Ayrı gayrı bilmez sözün bacıyla!
Davet etsen bir kez gözün ucuyla,
Gönül sarayında kalmaz mı sandın!

Sırtını yaslasan merdin merdine,
Senden fazla yanar senin derdine!
Şu yalan dünyanın her bir ferdine,
Gönül bedenini yormaz mı sandın!

Şahan der ki sevmek Allah’ın emri,
Emri bilen sever… Olur mu cimri!
Kuru yaprak gibi geçtiyse ömrü,
Gönül nedenini sormaz mı sandın!