Sormadı kimse Şiiri - Ali Borabey

Seni sevmek için kimse bana sormadı
Sever misin Sevmez misin diye
Yani seçim yapmam için bana şeçenek sunulmadı
Sev veya sevme diye bir şıkkım da yoktu
Nasıl oldu bilmiyorum
Sevmek gibi niyetim de yoktu aslında
Hiç aklımdan birini seveceğim geçmiyordu
Sonra seninle tanıştık bir gece
Bir baktım ki farklı duygular sarmış bedenimi
Sürekli senin yanında buldum ben kendimi
Yavaş yavaş alışıyordum sana sanki
Zaman öyle bir geçti ki
Ben daha dünde sanarken günü
Seninle ayları arkamda bırakmıştım çoktan
Hala anlam veremiyordum bu halime
Bağlandım mı şimdi sana diye
sorular soruyordum kendime
Daha düne kadar ben ben ben diyen ben
Bir baktım ki herşeyim olmuş sen sen sen
Seni görmek istiyor gözlerim
Sesini duymak istiyor kulaklarım
Varlığını hissetmek istiyor ruhum
Seni merak ediyor
Seni düşünmek istiyordu aklım
Çok kez engel olmaya çalışsam da
Beceremedim senden uzaklaşmayı
Benlikten çıkıp da
Ne ara senliğe geçtim anlamadım
Sende bir tuhaftın
Hep yanımdaydın sağ ol
Beni hiç yalnız bırakmadın
Seni sevmişim ben
Nasıl olur anlamlandıramadım
İlk başlarda
Sana söylemek istedim ama yapamadım
Sonra aklıma daha önceleri sevip de söyleyemediğim insanlar gelince
Ve yıllarca sevgimi içimde saklayıp
Bu sevgimi kendime yük edince
Bu durumun ağırlığını ve acısını düşününce
Birden seni sevdiğimi söyledim sana
Günün birinde
Ve
Tahmin ettiğim cevap
Gecikmeden geldi bana
Sen ben seni öyle sevmiyorum diyince
Pişman oldum söylediğim her kelimeme
Bir de inanmadın bu masum sevgime
Türlü türlü testlere soktun beni kendince
Ben sevgim den emin olsam da
Sen hep şüpheli baktın benim sevgime
Aynı şeyleri yaşadığım için hayatım boyunca
Çok kırılmıştım da bahsetmedim bunları sana
Fazla anlatmaya gerek yok yazsam roman olur da
Çoğu bende saklı kalsın azı sende