Sorma Hoş Diyor Şiiri - Samettin Şenkaya

Mü’minler yarış eder iyilikte, ibadette, salih amelde
Senin harcın kullukla yoğrulmuş Yaradanın elinde
Hızlı koş ki cehennem ateşi yanmasın teninde
Kulluk kulvarı boş, durma koş diyor.

Nasıl ki baharda ırmaklar-dereler coşkun akar
Sanki anasını özleyen yavru gibi denizlere koşar
Sende bundan ibret al Rabbine koşmayı başar
Kalbin otağı loş, durma coş diyor.

Verdiği nimetlerin hangisini söylesem bilemiyorum
Ne kadar ibadet etsem şükrünü eda edemiyorum
Her birinde ayrı hikmet var şu aklımla sezemiyorum
Rabbin lütfu çok, sorma hoş diyor.

O şeytan ki hileleri akıl durdurur
Kurduğu tuzaklarla ellere kelepçe vurdurur
Nice gülleri gonca iken soldurur
Şeytanın hilesi çok, durma kaç diyor.

Çölde devesini kaybedip de bulan kişi nasıl sevinir
Rabbin de tövbe eden kuluna öyle sevinir
Açılan eller affedilmedik bir günah koymaz eritir
Affın yolları çok, durma aç diyor.

Ey Sami’m sen Rabbine kul mu olmak istersin
Önce Hak Resulü Muhammed’e boyun bükersin
Sonra da Hak dostlarının yolundan şaşmaz gidersin
Hakk’ın kulları çok, durma bak diyor.

(KUL SAMİ)