Heykel yaptılar beni.
Demir bağlarla bağladılar elimi kolumu
Bölük pörçük ettiler yüreğimi.
Zavallı biri oldum, unutur oldum yolumu
Heykel yaptılar beni.
Acı nedir, acımak nedir bilmez bilemez oldum şimdi
Taş oldum, yontuldum heykel oldum
Piştim ocakta kalmadı, pişmemiş hiç bir yerim.
Kömürden külden beter oldum.
Heykel yaptılar beni.
His kalmadı bende, duygusuz biriyim şimdi
Umursamam biri kalksa, küfürler savursa anama
Güler geçerim, bana sövene.
Demem bile yerimden kalkıp kime sövdün sen diye.
Heykel yaptılar beni
Bildiler gücümün kuvvetimin olmadığını
Yalnızlığa mahkûm ettiler beni.
Boynu bükük düşünür oldum, duvarlar yıkıldı durdu üstüme
Ne sen sor, ne başkası sor şu garip halimi.
17 Nis. 18
Ahmet Yüksel Şanlı er
Ahmet Yüksel Şanlıer
Kayıt Tarihi : 18.4.2018 23:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!