Çıtırdayan yalnızlığımın üzerine düşen ağır bir çığ gibiydi gelişin
Ve gidişin de aynı ağırlıkta...
Geç kalınmış zamanların sükûtuna bürünürken vakitlerim, içimde bir sensizlik çığlığı koptu ki sorma gitsin.
Hasat mevsimi değildi belkide umudumun
Kökleri incinmiş hayal ağacın da
Senli bir vaktin açmasını beklemekte
Aptalca bir kuruntuydu belki
Özlemle kundaklanmış yüreğim
Emeklerken hasretlere, özlemlere
Kara yağız bir tay gibi koşması beklenemezdi kavuşmaların
Şimdi sensizliğin iç çekişi ile seslenirken şiirler
Ben çoktan kırdım kalemini gelişinin...
Kayıt Tarihi : 16.8.2023 19:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!