Sorma Gitsin Şiiri - Savaş Karaduman

Asi/ arsız
Ve yerinde duramayan başına buyruk bir gülümseme
Aldı başını yürüdü dudaklarından
İzin mizin hak getire
Bir hamlede sıçrayıp
Soluk soluğa tırmandı dudaklarıma
Ve her sabah;
Güneşin uzanıp uzanıp evlerin damını öpmesi gibi
Uzanıp uzanıp öptü dudaklarımı -evlerin damları kadar çok-
Öptü
Öptü
Öptü…

Su üzerinde kayar gibi
Bir dağdan, bir dağa sıçrar gibi
Gökteki yıldızlar gibi -hem çok yalnız, hem çok kalabalık-
Kararlı ve cesur
Her adımda umut
Her adımda cümbür cemaat bir sevinç
Her adımda aşkın izini derin derin bırakarak arkasında
-ve kim bilir, kaç milyon yıldır- Gökyüzünde bağdaş kurup oturan
Ak saçlı Ay dedeye -aşkın sırrını- danışarak
Ve çelik bir zırh gibi aşkı yüreğine kuşanarak
Güneşin yanan sırtında
Yıldızlarla akın akın ve yalın gülüş aşklarla
Dudaklarımı işgale kalkışarak
Bir uçtan diğer uca
Dudaklarımı -aşktan kalan bir ganimet gibi-
Öptü
Öptü
Öptü…

Bir uçtan diğer uca/ boylu boyunca
Hınzırca…/ içten içe
Dudaklarımda bir gülümseme
Bir gülümseme
Bir gülümseme
Sorma gitsin…