Sorma Çocuğum Şiiri - Adnan Kurnaz

sorma çocuğum
yalnızlığı sorma çocuğum bana
yalnızlık zordur çocuğum
gizli gizli ağlarsın gözyaşını silen olmaz
yolculuklara çıkışında bakarsın da camlardan
ardından el sallayanın olmaz

yalnızlık zordur çocuğum
yalnızlığı sorma çocuğum
tombaran’ın külleri gibi yalnızsın

aşkı sorma çocuğum bana
aşkın güvercin gerdanlığı romanlarında kaldığını
aşka düşünce anlarsın çocuğum
hayatı sorma çocuğum bana
ben anlayamadım ki anlatayım sana
büyüdükçe anlarsın çocuğum
hayatın iki yüzlüğünü
selamlaşmaların hep bir çıkar koktuğunu
her şeyin koca bir yalan olduğunu
sen hep çocuk kal büyüme çocuğum
masumdur çocuklar
sen hep masum kal çocuğum
büyüme