Bir damlaya köle olurdum, yeter ki
düşsün kayıp zamanlarından, her
yerde onu görürdüm, gelmişim
sesler evreninden, ne dokunduğum
belli, ne sustuğum, göz olmuşum
damlaya, saatsiz katmanlarda.
Tuhaf gülümsemeler sarmış belleğimi,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman