Sorgulayın Kendinizi

Kırın canlar kırın bendinizi.
Yıkın duvarları aşın kendinizi.
Çıkın artık dipsiz kuyulardan.
Karanlıkları güneşe,su yüzüne çıkarın.
Sorgulayın.
Sorgulayalım.
Neyim? Hangi kimliğe bürünmüşüm?
Gerçekten ben bu muyum?
Olamaz,ah Tanrım olamaz!
Hiç benimle bağdaş mıyor?
Çaresizlik batağına battıkça batıyorum.
Elim kolum bağlı.

Ne yapabılırım canlarım?
Uçsuz bucaksız Dünyada kelebek uçuşu.
Suda kurbağalama yüzüş.
Kumda,karda yürüme.
Eko sistemim gün geçtikçe değişiyor.
Düşünceler irtifa kaybediyor.
Bana dokunmayan yılan bin yaşasın desin. birileri.
Bedenim benim olmaktan çıktı.
Okyanuslar taştı sel oldu gönlümde.
Birde; her gün fırtına kopmasa.
yağmazsa yağmur güzel olacakta.

Bebeler anneler yetim kalmazsa.
Nedir yarab bu amansız bulutlar.
Bulutları aralayın canlarım.
Uzaklaştırın gölgeleri yurdumun üstünden.
İçim yanıyor.
Canım yanıyor dayanamıyorum.
Kan damlıyor ciğerlerimden.
Soluk alamıyorum.
Hani:komşusu aç iken karnı tok olanlar bizden degildir.
Herkes kendine müslüman olmuş...
Varsın öyle olsun ne olacak yanı.

Ne zaman sabaha çıkacak.
Karanlık gecelerin soluk kesen ayazları.
Nerede benim köklerim.
Nerede benim dediğim bedenim?
Muhtaç olduğum asıl kan.
Nereye gitti canlarım?
Yavaş yavaş tükeniyorum.
Irtifa kaybediyorum.
Çaresiz mi? kaldım ne?
Artık uyan bedenim.
Varınla yoğunla savaş.
Savaş ki karanlıklar çıksın aydınlığa.

Örümcek kafalara kanma.
Sen önünü gör.
Şaşkın bakma, olma kör.
Sorgula artik kendini,biraz kafa yor.
İşte kargalar,kediler tünemiş,çaresiz bedenime.
Kemiriyor durmadan.
Elim benim ama,kolum gitmiş yad ellere.
Ayak benim ama,bacak kangran olmuş.
Tek varlığım yürek benim.
Beynim benim değil.
Uyum yok uyum sağlamıyor bedenim.
Artık sorgulayamıyorum....

Hasta beynim üşütük mü ne?
Sanki bedenimin bir parçası değil.
Sanki köklerimden gelmiyor.
Sorgulamakta yarar var.
Sorgulayın kendinizi.
Yıkın kalın duvar bendinizi.
Karanlıkları ışığa çıkarın.
Gidelim bol güneşli günlere.
Kardeş kardeş elele.
Yürüyelim çıkmaz sokaklardan.
Aydınlık yarınlara....

Hüseyin KARA 24.04.2008 ABD