Sorgulama Şiiri - Ömer Vehbi Hatipoğlu

1.
İki parmağım arasında tutuyorum kendimi
evire -çevire sorgulayıp
mahkum ediyorum
utanmadan ve yüzüm kızarmadan
sıralıyorum peşpeşe yanlışlanmış doğrularımı
ne arıyoruz bu parke döşenmiş sokaklarda
tren istasyonunda ve neden beş numaralı peronda
izmaritler toplanmasa olmaz mı
niçin sokak lambasına sığındık
sevmek vergiye mi tabi
ve sevmemek hakkım yok mu acaba?
tartışmalı değilmiyiz uzunca bir süre
yaşamak ve ölmüş olmak üstüne
ekmek, su, kadın ve toprak üstüne

2.
Bu şehir göz yaşı döker mi
burun direği sızlar mı
söyleyin Allah aşkınıza
utanmadan ve yüzü kızarmadan
beni sorgulamak isteyen var mı
şuradaki kadına niçin yosma denmiş
ve berideki neden hanımefendi
bu çocuk dilenmese olmaz mı
can sıkıntısından mı acaba
falanca karakoldaki kargaşa
ben niçin şiir yazıyorum
neden okumak zorundasınız bu satırları
müftü dedem niçin kasket giyiyordu
neden müftü babam başaçık
gazeteler niçin hep ölüm ilanları verir
'kastamonulu Fitnat hanım sizlere ömür'
birilerinin ölümü neden bana ömür katsın ki,

3.
evire çevire sorgulayın beni
utanmadan ve yüzünüz kızarmadan
bir idam kararı verin yarına ertelenmeyecek
bir düşünce verin bana uğrunda ölünecek….