gün ağarırken pencerelerde
kirli geçmişimizin sorgusunu yeni tamamlıyorlardı.
yorgunluğa yatmış ayaklarımın
ve okşamayı unutmuş ellerimin yasını tutuyorum karanlık odada.
bak işte;
şimdi sabah oluyor
ama gözlerim korkak güneş ışığına,
beynimse hazır değil bir başka kaçışa.
Kayıt Tarihi : 6.9.2007 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!