Sorgu Şiiri - Özlem Çay

meskûn mahâl değil
aklın meskeni.
resmiyet simokinini yırtıp gecenin
çapraz sorguya alıyor,
suçüstü yapmış bir lokma sözüm.
rüştünü ispata yelteniyor zifiri siyah,
basıyorum sarı aydınlığı
yanıyor,
için için kanıyor karanlığa..
saydam zindanlar seriyor zemine
umarsız tenine seriliyorum..

kuytuda uykulu sesleniyor bir ses
hayli ürkek..
işte orada
yakın ama uzak
korkulu kadehlerin kibirli ayakları.
özgür ama tutsak
öksüz bir çığlık hayat..
sesleniyor..
ruh cebimde eksik kuşlar
yüzümde çizgiler
bir türkü kadar ince
uzak ama yakın
işte orada
dünden kalma bir çocuk,
özgür ama tutsak.
ve hayli küçük ..

büyümeden boyu
solmadan yüzü,
yazılmadan alnına
bilinmedik yazı ;
müzmin bi harp çıksın
zamansal boşluklar da,
gözlerin hemen üstünde
karanlık yıkık dökük
mağrur bakışlı biraz haki.
hırçın bi kızıl sızsın
kusursuz oyuklar da
göğsün hemen altında
sessizlik bölük pörçük
telaşlı soluğu biraz ölümlü...⚘
....öz/