Sordum Seni Yalnızlığa Şiiri - Alpay Keskin

Kaybetmek,kavuşamamak mıdır bir daha?
Hasrete yenik düşüp kıvranmak mıdır?
Gözlerini bulamamak mıdır asla?
Yoksa onu yalnızlığa sormak mıdır?

Ben kaybetmedim seni,
Gözlerimin önünde güzelliğin.
Kaç mevsim solsa da,
Silemez bu izi.

Hasretin ezip geçti bedenimi,
Acımadı,hoyratça kanattı kalbimi,
Alışmak istedim kokunu beklerken sevince,
Bu puslu gecede kokun gelmez bence.

Gözlerini bulamadım,bulanık su birikintisinde.
Beni mi arıyorsun uzaklarda ey sevgili?
Sabah olsa bile ay parlar çift gözüne.
Bana baktığın tüm fotoğraflar karşımda dizili.

Sordum seni yalnızlığa.
Ne zaman kaybetti ki seni?
Hasrete boğulup,bulandı gözleri.

Ey sevgili,
Sordum seni yalnızlığa,
Söylemedi yerini.