Sordum da Geliyorum Şiiri - Kemal Doğanay

Kaldığım odalarda pencereler buz tuttu
Çaldığım şarkıların makamını unuttu
Masallar anlatarak yine beni uyuttu,

Bu aşkın kapısını kırdım da geliyorum
Hesabını kaç kere sordum da geliyorum.

Adına kader dedim rüzgarlara kapıldım
Esir pazarlarında köle gibi satıldım
Ayrılık rüzgarıyla ilden ile atıldım,

Hayatımı bu yolda yordum da geliyorum
Bu işin sebebini sordum da geliyorum.

Baharı göremeden mevsim kışlara döndü
Ayağımda pranga ağır taşlara döndü
Yağmurlar erken yağdı gözde yaşlara döndü,

Saatımı sabaha kurdum da geliyorum
Neden geç kaldığını sordum da geliyorum.

Dağların aslanıydım koyuna döndürdüler
Alev alev yanarken köpükle söndürdüler
Nice sevdiklerimi kahrından öldürdüler,

Yüzümü uzaklara döndüm de geliyorum
Hangi sokakta kaldın sordum da geliyorum.

DOĞANAY’ım dört mevsim yaşadım sanıyorum
Kaybettiğim yılları yeniden anıyorum
Cehennem azabıyla yandıkça yanıyorum,

Başımı duvarlara vurdum da geliyorum
Seneler nasıl geçti sordum da geliyorum.