Sorarım Size İnsan Kaç Kere Ölür

Basmadık yer bırakmadığımız zaman
Bu güzelim topraklarda
Dağlardaki mantarlar, tarlalardaki fareler
Çağıl çağıl akan dereler
Yere düşen yapraklar, karıncalar, kelebekler
Kozalaklar ve kundaktaki bebekler...

Yurdumun coşku dolu insanları
Onların alınterleri
Vatanını seven lazlar, çerkezler, gürcüler, kürtler...

Hep beraber yücelteceğiz yurdumuzu
Hep beraber şişireceğiz avurdumuzu...

Bağırdığımız zaman karşı dağlara
Biz Türküz, biz Türküz Altay'lardan beri
Hatta daha da ötesi var diye...
Uzun hava gibi yanık
Ve tarihe binlerce yıl ötesinden tanık
Ölümü gözünde büyütmeyen
Bağrı kor gibi alev alev
Mert insanlarmış bunlar diyeceksiniz...
Tanıdığınız da bizi...

Karalayanlar da utanacak
Şerefsizlerde, alçaklarda, kalleşlerde...

Sokakta bulmadığımız vatanımızı
Sokak serserilerine peşkeş çekemeyiz.

Sorarım size
İnsan kaç kere ölür?

Adam gibi adamlar bir kere
Şerefsizler.............kere...

Noktalı yerleri varın siz doldurun...