Sorarım sana sevmek boşmu
Dün gece bu lafı ettin bana
‘’Sevmek boş bunlar boş seyler uğrasma bu kadar ne olur dedin’’
Düşündüm kapattım kapılarımı kendimi karanlığa attım
Nefes alamamaktı belkide amacım
Ama zaten nefes alamıyorumdum ki
Senin yokluğunda uzandım soğuk bulutlara...
Dinle simdi;
Sevdim evet ben bu duygu tattım hemde imkansızlar içinde
Seninle ama...
İnsanın nefesi seninle aldığı gözler görünce doyamadığı
Sesini duyunca kalbinin yerinden cıkar gibi attığı
Dokununca sankı böle boşluğa düşer gibi ağırlığımın uctuğu
Kelimelerin boğazımda düğümlendiği
Yanında iken
Sadece sana hep su iki sözcüğü sölemeyi baska kelime kullanmamayı
Elimin elinden ayırmamayı ayırınca kalbımın durduğu
Hiç göz kırpmadan gözlerine bağlanmayı
Derinden bir offf çekip o sıcak kucağında dünyada mı varmış deyip umursamadan
Ne insanları ne zamanı nede yarını
Düşünmeden
Ne dilimden ne beynimden nede duygularımdan nede su kalbimden atmamayı
Seni ölünceye dek seveceğimi
Ve işte sana o iki kelimeyi söleyerek öleceğimi itiraf ediyorum...
İşte ben seni böle sevdim
İşte ben bunları seninle yasadım
İşte ben sana böle aşık oldum
Simdi sorarım sana sence sevmek boş mu?
Seni sevmek boş mu?
Kayıt Tarihi : 12.11.2007 17:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!