sözler verip bu sinemi yandırdın
Daim beni peşin sıra döndürdün
Suçum nedir hayatımı söndürdün
Gel halimi göreceksen gör yeter
İnsan sevdiğini böyle üzermi
Evel yandırıpta birden bezermi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Değerli ağabeyim,sevgili hemşerim tekrar aramıza hoş geldiniz.
Bu yaşta bu heyacan ve duygular Allah nazardan saklasın.
Allah*a emanet olunuz,saygı ve sevgilerimle.
Begniyle okudum üstad tebrikler gönül dolusu selamalr
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta