Hepimizi birer bahane ile,
Erinde, geçinde alacak ölüm.
Boynunu bükerken bin bir gaile,
En ummadık günde gelecek ölüm.
Nerede krallar, hanlar, hakanlar?
Çalanlar, çırpanlar.. Yakıp, yıkanlar!
Neredeler zevk, sefadan bıkanlar?
Saltanatı baki kalacak ölüm!
Biri gelir, biri gider zamanda,
Seyrüsefer hiç bitmez bu limanda,
Bir gedik bulursa eğer imanda,
İğne deliğinden dalacak ölüm!
Ne takat kalacak ne de kuvvetin,
Ne şanın sökecek, ne de servetin,
Meyve vereceği an mürüvvetin,
Ansızın kapını çalacak ölüm.
YAŞ der ki; bahane hiç bitmez onda,
Son yolculuk faslı çalarken fonda,
Akıbeti meçhul acı bir sonda,
Sana da bir sebep bulacak ölüm.
27.12.1973 / Sinop
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 7.9.2014 11:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!