Şora Karabekiroğlu Şiirleri - Şair Şora ...

Beni alıştırdın.
Beni sevilmeye alıştırdın.
Beni huzura ,beni güvene alıştırdın.
Geceler boyu bir cana sarılıp uyumaya, sokaklarda el ele yürümeye,
ağlamalarımı silip kahkahalara alıştırdın.
Kör karanlıklarda silik bir ışıktım .

Benim bir evim vardı
Bir damı birde odası
Damından su sızdı bir sonbahar
İşte o zaman güneşe küstüm
Benim bir evim vardı
Duvarları maviye çalan

Ben sana aşık değilmişim.
Aşk nedir ki
Sen benim hiç doğmayan abimmişsin
Düştüğümde el uzatanım
Sen benim annemmişsin
Sevginle susuzluğumu gideren

Çarşamba pazarında anılarını satan bir bezirgansın şimdi.
Musikilerin tadını uçurumdan attın.
Bir başına zalim bir hükümdarsın şimdi.
Ne güzel bildin ne vefa;
Unuttun aşık dünleri.
Çiçekleri mangıra satan,

Biliyorum sevgilim bu son değil.
Başka diyarlarda beni bekleyen aydınlık sabahlar var. Savaştığım sürece önüme güzel şeyler çıkıcak. Biliyorum sevgilim başka bir yüze dokunabilirim. Gönlümde yeni ülkeler kurabilirim. Çocuklarım olabilir günahkar gecelerde biliyorum sevgilim bu son değil. Kahkahalar biriktirebilirim. Biliyorum sevgilim. Seni unutmak için meçhul ilaçlar kullanabilirim.
Şiirlere yüz çevirip maddeye dokunabilirim. Ceketimi ilikleyip önümden kışı geçirebilirim. Martılar yüzyıllardır yaşamını sürdürüyorlar. Onları karanlıkta bırakabilirim. Biliyorum sevgilim. Seninle ebediyete yürüyebilirdik. Ayak izlerimizi yer yüzünde bırakıp bulutlara bir tebessüm ekleyebilirdik.

İlk yıldız görüldü gecenin habercisidir bu
Güneş tasını tarağını topladı gitti
Başka diyarları ısıtmak için
Mavinin tonunu kararıyor
İnsanlar evlerine dönüyor
Ben balkonda oturmuş dünyayı izliyorum

Hiçbir amacım olmadam kalkarsam sabahları
Uyurum sonra ikindiye kadar
Kalktığımda akşam kahvaltısı
Sonra film izlerim geceye kadar
İşim gücüm yoktur benim
Elimde saat zamanla tepişirim

Var gücüyle çalıştı adam
aç kalmasın diye çocuk
Tok karın aç kaldı çocuk
Var gücüyle çalıştı adam
Muhtaç olmasın diye çocuk
Huzura muhtaç kaldı çocuk

Çokta şey yapmamak lazım.
Hayat dediğin ne ki?
Kaç yıl gözlerin ederi?

Öyle kocaman laflarla yürüme sokaklarda.
İnsan savaşmadan yaşayabilir mi?

Tanrıya bir dilekçem var!
Yollayın düşlerimi kuşlar.
Yerin ve göğün yaratıcısı.
Her şeye hâkim ve kâdir sen.
Ne diye insan yarattın beni ?
Güneş olsaydım da selamlasaydım