Sor, Oku Şiiri - Nebi Ünler

Tengri, ortak istemez, doğmamış, doğurmamış
Yürüyemez şeyhini, uçuran yağcı mürit…
Tengri nezdinde malum*, yoğrulmuş, yoğrulmamış
Şeyhi nin zırvasına, tapınan bağcı mürit.

Şarap haramdır deyip, şaraptan ırmak düşler
Hadsizce postu gözler, hep bana, hep ben, tamah…*
Kadınları hor görüp, huriler saymak düşler,
Şeyhinin sırmasına yapışıp, döner semah!

Sor oku, oku sor ki Tanrı’dan gelsin ilim
Gök mavi, deniz mavi, insan nedir, ihsan ne?
Zamanın akışında, kısmetin hangi dilim
Kızıl Elma neresi? Öğren, Turanistan ne?

Menfaatçi asalak, sormaz, sordurmaz uyar,
Gönül gözü kördür kör… Yalnız dilinde zikir…
Yılgın Yağmur uzak dur… Onlar mankurtça duyar
La İlahe İllallah! Oku, sor, ilmi fikir…

Malum: belli, bilinen.
Tamah: gözü doymama, açgözlülük, mal edinme tutkusu.

Aşiyansız, 28.08.19 – 10.16 Y.Y.