Sor Kendine Şiiri - Serap Demirtürk

Şimdi sen
Bırakıp da umutları gözyaşına
Topluyorsun ya
Bunca yılı
Bir valize,
Sızlamaz mı hiç için?
Sen
Hırsını gözlerinden içine gömüp
Ağır adımlara saklarken beklentilerini,
Bir ileri bir geri götürürken sevdanı
Unuttun mu adımı?
Sen
Çocuklukla gençlik,
Gençlikle yaşlılık arasında sayarken yılları,
Nereye sakladın vefayı?
Sen
İnsan denen varlığın
Bencilliğine gömerken kendini,
Bilmez misin yalnızlığında kaldığını özlemlerin?
Sen
Yağan yağmura inat yutarken gözyaşını,
Sıktığın yumruğun içine ne sakladığını unuttun
Sevmeyi neden bu kadar hafife aldın?

Serap Hoca