Sor Kadehe Şiiri - Resul Polat

Dünyaya gelen aşık
dert yiyor kaşık kaşık
birazda kadere bulaşık
bu nasıl yazı sor kadehe

nasıl gençtim bir zamanlar
karşıdan beni karşılar
zora gelince ağlar
akan gözyaşımı sor kadehe

dolup dolup boşalır
bu nasıl aşk şaşılır
dert,çile hapten karışır
bu nasıl dert sor kadehe

seni sorunca yok dediler
beyaz kefende solmuş getirdiler
kaynar sular diktirdiler
yanan aşkımı sor kadehe

hırsımı alırım kedehlerden her gece
vakitsiz bülbül derde ötünce
hasretini bölük bölük bölünce
sabahsız geceleri sor kadehe

nice dert çektim sinem çürüdü
için için hasret bürüdü
sıladan gurbete sürüdü
giden gençliğimi sor kadehe

dualarım döndü intizara
resul yandı ah-u zara
şöyle bak geçen zamana
mazi defterini sor kadehe