Sor Dedi Gitti Şiiri - Kemal Doğanay

Çok çileler çektim yoruldum artık,
Yaşadığım hayat ZOR dedi gitti.
Başımda sevdalar duruldum artık,
Gönlümdeki yanan KOR dedi gitti.

Şu fani dünyada çok yoklum çektim
Kuruyan bahçeye çiçekler ektim
Hayatım boyunca yanında tektim,
Rüyaları hayra YOR dedi gitti.

Zaman acımasız hemen geçiyor
Hatır sorduklarım adam seçiyor
Elinde makası gömlek biçiyor,
Harcadığım emek BOR dedi gitti.

Devler cüce olmuş sebep soruyor
Barış dedikleri insan vuruyor
Kınalı elleri belde duruyor,
Elimdeki çiçek MOR dedi gitti.

Ateşimde yanan taşlar çatladı
Taşları görünce başlar çatladı
Kavgaya karışan kaşlar çatladı,
Bu işler birazda HOR dedi gitti.

Korkak insanları sevmedim asla
Getir şu başını sineme yasla
KEMAL’e gül sundum altından tasla,
DOĞANAY’a beni SOR dedi gitti.