Sor Bana Öğretmenim Şiiri - Fikri Avşar 2

SOR BANA ÖĞRETMENİM
Anamdan aldın beni,yedi yaşı bekledin.
Ürkek korkaktım ilkgün,benimle emekledin.
Okumayı yazmayı üzerine ekledin.
Seninle yan yanalık, nur bana öğretmenim.

Sayı saydık çubukla,Azı çoğu belledik.
Değerin kavramaya varlıkları elledik.
Dört işleme geçerken belki biraz salladık.
Yokluğunda öğrenmek,zor bana öğretmenim.

Sevgiyle kucakladın,değerli gördün beni.
Güven vererek bana,baştan bulmuştun emi.
Merhameti vicdanı sonra öğrettin dini.
Ondandır derin saygım,var sana öğretmenim.

Kümeler kurdun bizden,iş bölümün öğrendik.
Paylaştık konuları,seviyeyi belledik.
Sunum yaptık sınıfta,hep beraber eğlendik.
Senden ayrılmak bir gün,kor bana öğretmenim.

Senle başladı bende;vatan,bayrak sevgisi.
Dostlarımı tanıttın,düşmanım kim,hangisi?
Daha sonra başladı.tarih,hayat bilgisi.
Haydi tekrarlayalım,sor bana öğretmenim.

İhmal ettik biz seni;ücretli,asil diye.
Mecliste o altıyüz,oturur bilmem niye?
Yapılmadı ataman;yük sayılır bütçeye.
Bu yüzden büyük özrüm,var sana öğretmenim.
Öpeyim ellerinden,ver bana öğretmenim.
22.11.2021
Fikri Avşar