Sonunda Geldim Şiiri - Coşkun Akarsu

Kalk ey kardeşim…
İstanbul’u almaya geldim.
Yıkılmışsa kalelerim.
Hayallerimi yakmağa geldim.

Kalk ey kardeşim!
Şairi sormaya, Mecnun’un demini bulmaya geldim.
Halen kalbindeysem sevdiğimin;
Bu gece İstanbul’u almaya geldim.

Yok; yalansa sevda ve hiç uğramışsa bu kente,
Haberin olsun.
Yazdığım kaç şiir varsa yar üstüne.
Hepsini bir bir yakmaya geldim.

Olmayacak işlerde harcadım da ömrümü.
Sevdanın elinden kurtulmaya;
Diz çöküp ah yar diye ağlamaya;
Bir dua, birde selam bulmaya geldim…

Kuşatılmış kaç sur varsa bu kentte.
Hepsini kurtarmaya geldim.
Kaç komutan ölmüşse bu uğurda.
Hepsini bir bir anmaya geldim.

Kalk ey kardeşim!
Bir bardak çayını içip, masmavi boğazına bakmaya.
Fatih önünden geçip;
Köprüye çıkmaya…
Benim olmazsan ben senim demeye geldim.
Uyan ey İstanbul!
Seni almaya geldim…