Allah dostlarına gidip dünyamda,
Feyzi ile kapısına koştum ben.
Nefis terbiyesi için rüyamda,
İlk cehennemi gezip dolaştım ben.
Manevi olarak semayı gezdim,
Sonra iman nuruyla şiir yazdım.
Ayda görev yapıp gölünde yüzdüm,
Rızık denizini geçip aştım ben.
Şaşkın vaziyette oradan çıktım,
Hep kalplere iman ışığı yaktım.
Her varlığa gönül gözüyle baktım,
Gönlümde zinciri kırıp aştım ben.
Akılla fikir karanlığı deler,
Kimi bana deli der, kimi güler.
Koca alemde neler gördüm neler?
Hakkın yarattığı kula şaştım ben.
Yusuf Allah’a sevgisini verip,
Hakikat nurunu gönülde görüp.
Gönül içinde sevgisiyle varıp,
Sonunda Hak aşkına ulaştım ben.
Kayıt Tarihi : 23.6.2010 16:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!