Sonuncusu Kıyamet Şiiri - Zeki Günay

Doğrulmak nedir bilmez, ziyanda bu millet.
Ne bir insan kalır, ne ortada bir devlet.
Ey dünya bak kalmadı, yemeyen ölü et,
On iki felaket, sonuncusu kıyamet.

Kör deccal örümcek gibi, sardı dünyayı,
Şeytani Rahmani psikolojik rüyayı.
Arayan arasın, dünya süfyan leylayı,
On iki felaket, sonuncusu kıyamet.

İsa Mehdi görürmü, depremi enkazı,
Doğmadan yazılır, insana kader yazı.
İnsan şükretmedi, çok nimette gör azı,
On iki felaket, sonuncusu kıyamet.

Aşalık yecüc mücüc, dağdan akın eder,
İnsanlık beter, bir kader, kederden keder.
Elbet hak edeni, Allah eder besbeter,
On iki felaket, sonuncusu kıyamet.

Dabbe çıkar yerden, saç sakalı karışık,
Her tarafında tüy, insan köre alışık.
El asa el mühür, kafir mümin barışık,
On iki felaket, sonuncusu kıyamet.

Bir duman gelir ki? Adı duhandır duh'an,
İnsanlar ağlar, tevbeler göklerde ruh'an.
Kafiri mahveder bir nevi koca tuf'an,
On iki felaket, sonuncusu kıyamet.

Bir yel gelir ki? Yaratan o yüce hakk'tan,
Nice padişah nice kral, yıkılmış tah'tan.
Allah bu herşeyi, yaratan odur yok'tan,
On iki felaket, sonuncusu kıyamet.

Toplam yedi felaket, nerde beşi ey insan,
Hepiniz Ademden, lakin diliniz lisan.
Kahramanmaraş atatürk cadde elbistan,
On iki felaket, sonuncusu kıyamet.

Türkiyem bak harab, Türkiyem oldu viran,
Eğemenlik sizindi, yıkılır taht divan.
Yok olur bedenler, ruhlar, yok olur zivan,
On iki felaket, sonuncusu kıyamet.

Ey kul Zeki, yaz ki? Sana deli desinler,
Deliyi bilenler, Veli'yide bilsinler.
Ey kul yarat dünya, boş aklını görsünler,
On iki felaket, sonuncusu kıyamet.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY