Sonuna Katlanamak Şiiri - Emre Adalar

Gönlümde matem hiç öyle yoktu,
Yeşil çayırlar, mavi ferah gök,
Umut ve neşe eskiden öyle,
Hiç yorulmazdı kalbim kendinden.

Görmeseydi gözlerim gözlerini,
Duymasaydım yalan sözlerini,
Kurmasaydım seninle hayaller,
İçmeseydim ellerinden aşk şarabını.

Döndü gönlüm çorak toprağa,
Sessiz fırtınalar kopmakta,
Derin düşüncelere batmakta,
Derin bir pişmanlık duymaktayım.

Kırdığın yerden kırılır mısın bilemem,
Yaralı gönlüme olamazsın merhem,
Bilmem ne umursamaz duygulardasın,
Biliyor musun senle konuşmaya kıyamazdım.

Eğer sevdiysen gerçekten güvendiysen,
Alış mateme hüzne insanoğlu kıracaklar seni,
Önce türlü bahaneler, sonra zehirli yalanlar,
Bunları ancak sevip de sevilmeyenler anlar.