Sonuna kadar gideriz de yol bitmez ayak biter.
Yüksekten uça uça bizde yürek biter.
Bir kuş gibi bizde konarız bir dala da...
Ormanlar yanar ülkede...
Ağaç biter.
...
Anası bile bırakır çocuğunu,
Bazen bu yolda kendi gider.
Kimse sanmasın unutulduğunu.
Rızık veren herkese.
Ben şah damarından yakınım ya der.
...
Biter yazdıklarımız.
Öykü biter şiir biter.
Üzülme yakında vuslatımız.
Hasret biter özlemek biter.
...
Hadi çık.
Aç kollarını kapatma bir daha.
Kapkaranlık değil yol. Apaydınlık.
Hadi çık yola.
Er kul yaslanmaz gayrısına.
Bilirim günü gelir muamma (muammer:-)) biter.
26.01.2017
Kayıt Tarihi : 11.8.2017 12:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Divanyolu dergisi sahibi sn Muammer ERKUL ABİYE 26 OCAK 2017 tarihinde mesaj yolu ile yazdığım şiir
![İbrahim Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/11/sonuna-kadar-gitmeden-sona-gelmek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!