ipek kaftan giysen zümrütler taksan
gezip dolaşsam da gülüp eglensem
yalan dünyayıda ele dolasam
sevınme sen gönlüm sonumuz ölümdür
deli sular gibi coşup çağlama
fakirim diye oturup ağlama
nevsine uyupta yalan söyleme
bilesinki gönlüm sonumuz ölümdür
içinde var ise nefreti öldür
nerde garip görsen onu sevindir
ayırma kullarını yaradan birdir.
bilesin ki gönlüm sonumuz ölümdür.
yalan bu dünyanın sonu hep yalan
bırgün aglayacak herzaman gülen
hani varmı dünyada baki kalan
bilesinki gönlüm sonumuz ölümdür.
ister kral ol sen ister bir köle
ikisinin sonu giti ölüme
bunları anlatamadım gönlüme
öğrendinmi gönlüm sonumuz ölümdür.
Kayıt Tarihi : 27.6.2015 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Korkum olmaz benim ölümden
Bülbül çaresiz kalıca onu
Koparıp alırlar gülünden....
Şiirin içinde ölüm düşüncesi başarıyla işlenmiş. İnsan gibi
yaşamasını bilenlerin korkusu ölüm değil ayrılık olsa gerek.
Severek okudum. +10
ikisin sonu gitmezmiki ölüme
gezip dolaşsam da gülüp eglensem
yalan dünyayıda ele dolasam
sevınme sen gönlüm sonumuz ölümdür
------Dündü hanım bu tarz şiirler beni çok etkiler çok duygulu hakikate işaret eden bir şiir okudum , beğeniyle , kutlarım şiirinizi saygılar sunarım .
TÜM YORUMLAR (5)