Yokluğuna alıştım da hasretine dayanamam
Kurudu göz pınarlarım istesem de aglayamam
Karadır şu bahtım kara mutluluğu unuttum ben
Yıkıldı gönül bendim seller gibi çağlayamam
Yol bilmez idim yolum sen oldun
İz bilmez idim karşımda durdun
Ben neyi ararken yar seni buldum
Dipsiz kuyularda sonum sen oldun
Kırıldı kollarım tutmuyor elim
İki söz etmeye varmıyor dilim
Gönül kuşum yarelendi
Havalanıp uçmaya kalmadı hiç mecalim
Kayıt Tarihi : 30.8.2025 03:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yara açmak yerine bir gönülde Merhem olmak o yaraya her an her yerde Gönül işidir ilaç derman eylemez Sevda ateşiyle yanan gönülde
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!