Ben seni,
Çıkmaz sokakların ardında,
Mutluluğa giden bir yol,
Tükenmişliklerin sonunda,
Yepyeni bir başlangıç hayata,
Bitmeyen gecelere doğan bir sabah,
Karlar ortasında açan bir tomurcuk,
İmkânsızlıklar içinde,
Yeşeren bir umut,
Gördüm kendime…
Ben seni,
En acımasız engellerin ortasında,
Varabileceğim son nokta,
Şu ömür yolunda
Durabileceğim en son durak,
Dillerden düşmeyen en büyük dilek,
Ve kabul gören en güzel dua,
Gördüm kendime…
Bu yüzden bağlandım belki de sana,
Belki bu yüzden bu kadar çok sevdim.
Oysa sen,
Diken oldun yollarıma,
Başlangıçlarıma son,
Açmadan soldurdun tomurcuklarımı,
Ve yeşermeden kuruttun umutlarımı,
Şimdi dilimde bir şarkı,
Bu gün yüreğime umutsuzluğu,
Bu gün gözlerime bu mutsuzluğu,
Bu gün gecelere uykusuzluğu,
Koyduğun gün sevgilim…
Bu gün tükenip bittiğim,
Bugün kaybolup gittiğim,
Her şeyimi yitirdiğim,
Solduğum gün sevgilim…
Sonum oldun benim sonum,
Ve ben artık sadece,
Sonumu yaşıyorum…
OCAK 2007 / ADANA
Ersin KayışlıKayıt Tarihi : 3.2.2007 11:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
not...kota nedeniyle ekleme yapamıyorum, yorumla desteğe devam dost
Bugün kaybolup gittiğim,
Her şeyimi yitirdiğim,
Solduğum gün sevgilim…
Sonum oldun benim sonum,
Ve ben artık sadece,
Sonumu yaşıyorum…
Güzel dizeleriniz için tebrikler. Yüreğinize ve kaleminize sağlık
TÜM YORUMLAR (18)