Bizim komşularla, sana haber saldım
Senden cevap gelmeyince, dondum kaldım
Gözlerim karardı, sonum geldi sandım
Bir taşın başına, oturup ağladım
Kahırdan, attım yerlere bedenimi
Kasten, bilerek yaraladım kendimi
Yere vurarak, parçaladım elimi
Hasta olup kaybettim, bu yüz rengimi
Tenhaya gidip, gökyüzüne haykırdım
İsyan ettim ben, neden ayrıyız diye
Sonrada diz çöküp, Tanrıya yalvardım
Bizi bir an evvel, kavuştursun diye
Uzağa giderken, hiç mi düşünmedin
Sana çok muhtaç olan, bu sevgilini
Gece kabuslar görüp, ağladığımda
Kim teselli edecek, bir tanem beni
Hasret kaldım ay gibi, güzel yüzüne
Hasret kaldım, beni mest eden sesine
Bilsen nasıl muhtacım, o nefesine
Neler vermem, dokunmak için özüne
Sensiz geçmez günler, geçmez benim ömrüm
Sensiz hayat gelir bana, hepten zulüm
Ne olursun kıyma bana, kömür gözlüm
İnan ki sensin benim, yegane gülüm
Hala şoktayım, aklımdan geçirmedim
Sonun buraya kadar, geleceğini
Gırgırına, seni sevmiyorum dedim
Düşünemedim, seni üzeceğini
Asla terk etmezsin sanmıştım, sen beni
Ben yaptım sen yapma, köprüleri atma
Bir gece bile, bensiz uzanıp yatma
İntikam olsun diye, üzme bebeni
Hatırım için, teklifimi kabul et
Ben sensiz, dünyada yaşayamıyorum
Ayağına kapanayım, beni affet
Sen olmadan, gece uyuyamıyorum
Yokluğun, damarda eksilen kan gibi
Yeterince dersimi aldım, pişmanım
Ne olur görme beni tatlım, el gibi
Canımsın, gel yine sen ol, benim hanım
Kayıt Tarihi : 29.3.2022 16:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!