Sonum ateş Şiiri - Mustafa Parlak

Ceylan gözlüm, göz bebeğim
Kaşı yay, kirpiği ok olan dilberim.
Serseri ok fırlattı gözlerin can gözüme
Cemre gibi düştü gözlerinden ilk gözlerime
Ordan yüreğime, sonra ellerime
Düştüğü yeri yaktı kül etti
Gözüm ateş, yüreğim ateş, ellerim ateş
Sığdıramıyorum seni, gördüğümden beri
Yanıyor bedenim, yangın yeri
Adını belledim adım gibi dilime düştü
Dilim ateş, sözüm ateş, özüm ateş

Ciğer parem gecemi aydınlatan ışığım
Gördüm seni özümü buldum
Kalemim dile geldi sözümü buldum
Yıldırım gibiydi cemren düşerken,yüreğime
Aman vermedi, yaktı geçti, deldi geçti
Umudumun neşesi, geleceğimin sesi
Son cemren düştü yüreğinden ellerine
Yol verdi, umut verdi, ellerinden ellerime
Kışım bitti, başladı baharım benim.

Tutmaz isen ellerimden üşür ellerim
Tat vermez yaşatmaz, sensiz zemherim
Yandı yanan, fırtınalarda kopsa, aşkın ile
Derdimin dermanı zatındır, sensizlik ateş
Senden gayrı ateş eder her şey özüme
Can gözüm, lokmam, nefesim bile
Soğuktur derler ölüm, hele de sensiz ise
Ölümde yanar, dokunursa tene, sonum ateş.