Sönük Arzular Çeşnisi

Yatkın bir akıntının son dalgasında
Su şarkıları söyleyen güzeller
sönük arzular çeşmesinden su içtiler
avuntuların beyaz kanıtlarında
Kararmış sevgi çiçeklerine giden son arı
Arlanmışlığın arsız sofalarında
düşen sevdalıların üzüncünde,
ortadoğu mutsuzluğu akar fırat’a gibi
acılar bir dirhem düşsün sen beni tanımamışken
beni tanımakla başlar ağlamaların
akışlarım süreğen değildi ben denizine
ben yüreği Kaflara kavileşen son mecnun
Kafka ‘dan alınmıştır ruh gülüm
Düşsel bir varışın son akışında
Sen bir güzelliğin öyküsü
Bense en güzel bir mısra
Özetlendik aynı uğurun yoğurunda
Şimdi ne şimdilere şehriyar
Ne de alınmış gidişlti
Ne de kayıpsız bir sevdaydı
Yaşanması gerekenliğin gereklilik kipindeyiz
Ya sevmeliyiz
Ya da ayrılmalıyız hayat
Ya da hayatım