Yanlızlığımın tek arkadaşı ve sırdaşıdır hayat
Paylaşır herşeyi seninle sensizligi sessizligi
Aldatmaz hiç bir zaman sadece yenilir o an
Sonuçta hayat bir kopma noktasıdır
Bitecek kadar zalim ve acımasızdır her an
Ölümü bekler gibi içten sonsuzlukla kaybolur
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
