Sonu yok Şiiri - Murat Ülkü

Sevdanında yürü yürü, yollar gibi sonu yok
Attığın her adımda kurulmuş binlerce tuzak
Çukurdan çamurdan vuslata gidileceği yok
Sevmek bana yasak, ben sevdaya uzak...

Leyla ile Mecnun belkide uydurulmuş bit masal
İstenen ama gerçekleşmesi çok zor bir hayal
Öyle bir aşk belki de milyonda bir ihtimal
Sevmek bana yasak, ben sevdaya uzak...

Nasip değilse, ne yaparsan yap boş
Sevilen bir hava, sevense aşktan sarhoş
Karma karışık düşünceler, bakışlar bir hoş
Sevmek bana yasak, ben sevdaya uzak...

Biz hangi kandırılmış aşkların ülkesindeyiz
Hangi pembe düşlerin en ücra köşesindeyiz
Ya da sonu mutlu bitmeyen hangi sevdanın gölgesindeyiz
Sevmek bana yasak, ben sevdaya uzak...

Ufukta görünmeyen bir sevdaya yelken açmışız
Sen mi ben mi derken, bizden epey uzaklaşmışız
Umutla sürülmemiş gönlümüze, hayal saçmışız
Sevmek bana yasak, ben sevdaya uzak...

İmkansız bir aşk, ana gibi bağrına bastı
Boynuma biçare özlemin emziğini astı
Bilmem ki böyle bir sevda banamı hastı
Sevmek bana yasak, ben sevdaya uzak...

Deli gibi sevmenin, sebebi olurmu hiç
Kara bir sevdanín, vuslatı olurmu hiç
İsteyerek yanmanın, pişmanlığı olurmu hiç
Sevmek bana yasak, ben sevdaya uzak...

Sevmeye mecal kalmadı,, beklemeye tahammül
Titreyen alevi üşüten aşktan kalansa bir avuç kül
Yel esti dolu vurdu dal kırıldı, kurudu soldu gül
Sevmek bana yasak, ben sevdaya uzak...

Aşk Veysel'in uzun ince, çetin yoluydu
Taşlı dikenli, nefsin düşeceği tuzaklarla doluydu
Sevip sevilirken ayrı düşmek cezası mıydı
Sevmek bana yasak, ben sevdaya uzak...

Sen beni unutmuşken, bana düşen seni yazmak
Belki bir gün görürde hatırlar diye heceler dizmek
Gün görmemis küfürler ederek kendime kızmak
Sevmek bana yasak, ben sevdaya uzak...