Kederi, qüsseni soy gözlerinden,
Bu fani dünyadan doy gözlerinde.
Ben öpüm doyunca qoy gözlerinden,
Onsuz da bu yolun sonu ayrılıq.
Sevgi aşiqlerçün deyil oyuncaq,
Mehebbet sakitdir, vüsal utancaq,
Hicranın eyniye yaraşır ancaq,
Hesretin bembeyaz donu ayrılıq.
Eh, doğru çıxmayır daha röya da,
Uzağa uçmayır mavi xülya da.
Ele gizletmisen ele, dünyadan
Men nece tapacam onu, ayrılıq?
Kayıt Tarihi : 29.4.2017 16:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/29/sonu-ayrilik-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!