Denizin dalgaları öperken kıyıyı,
Ruhlarımız birleşti bir sonbahar akşamı.
Yıldızlar şahit oldu sessiz bir masal gibi,
Tanrı’nın huzurunda, inan aşkımız ebedi.
Melekler gökyüzünde süzüldü usulca,
Her bir kanat çırpışı, dualar fısıldadı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta