Sonsuzluklar Sizindir Şiiri - Güneri Yıldız

Hortlak görmüş bir adam, korkudan ödü patlar
Öyle bir kaçıyor ki, içinde atlar çatlar
Atlar, kanatlar tülden; bücür cin sipahidir
Bal kabağı araba, tekerlekler sahidir
Kıvrılıp gider yollar, zamanın şatosuna
Yıldızlardan desteyi, sakladı paltosuna
Şimşekten kırbacını yıldırımca şaklattı
Arabacı, pek yaman, bulutları ağlattı
…….Varın uçun atlarım
…….Tüm kanatlar sizindir
…….Benim yok kanatlarım
…….Sonsuzluklar sizindir

Eskilerden bir masal, anlatıp gülüyoruz
Sözde dolanıp, durup; gerçeği siliyoruz
Ayak sürüyor zaman, ileri gitmek dursun
Geriye gitmemizi isteyen bakadursun
Çalım atıyor felek, masmavi sahalarda
Göğün yedi katında, o tenha vahalarda
Büyükayı oynuyor, güneş uykuya dalmış
Burçlarda kandil yanar, ay nöbeti devralmış
…….Varın uçun atlarım
…….Tüm kanatlar sizindir
…….Benim yok kanatlarım
…….Sonsuzluklar sizindir

Bağlarda gül ekili, bülbüllerse coşuyor
Gülün yanağı solmuş, tomurcuklar koşuyor
Bağban uyku halinde, bağ fareye kalıyor
Kunduzlar açlık ile kesik kesik soluyor
Yorgun düşmüş yıldızlar, vazifeden kaçıyor
Ateş böcekleri de, gözden alev saçıyor
Birden bire şaklayan, bulut gülle atıyor
Suratını karartmış, sudan kurşun atıyor
…….Varın uçun atlarım
…….Tüm kanatlar sizindir
…….Benim yok kanatlarım
…….Sonsuzluklar sizindir

Gülü ekmişler bağa, çekmişler hep tuzağa
Yardan ayrı bülbülü; atmışlar çok uzağa
Bir kuyruklu yıldızı, gök kızağa çekmişler
Süsleyip gelin kızı, taç’a yıldız dökmüşler
Arş âlâdan gelen yel, ruha nurlar doldurmuş
Kabuğa asılan cin, canlı canı soldurmuş
Kara palto altında saklı duran kırbacı
Şimşek hızıyla çekti, şaklattı arabacı
…….Varın uçun atlarım
…….Tüm kanatlar sizindir
…….Benim yok kanatlarım
…….Sonsuzluklar sizindir

Şubat 2010