SONSUZLUK ÜMİDİ.
Ben artık köydeyim, az paylaşım yapacağım.
İnternet çekmiyor amma kuşlar ötüyor.
İnternet çekmiyor amma çiçekler açıyor.
İnternet az amma havası suyu, güzel insanları çok,
Camide ezan, namaz, mukabele ve sohbet var.
Kırlarda çayırlar, çayırlarda goncalar, yoncalar dilfiller üzerelerinde bal toplayan arılar var.
Şimdi mevsim bahar, baharda muştular, muştularda sonsuzluk ümidi, sonsuzluk ümidinde ruhumun yaralarına merhemler var.
Toprağa düşen çekirdek gibiyim şu fani dünyada,
Sonsuzlukta neşvü nema bulacak bir çekirdek,
Üzerime dünya türabı serpilmiş, ben sonsuzluğun sinesinde sünbüllenmeye adayım.
İnsan böyle işte gün gelir kozasından ayrılan kelebek misali benek benek kanatlarıyla yükseklere en yükseklere uçar.
Şevki Çiftçi
Şevki ÇiftçiKayıt Tarihi : 26.4.2023 14:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)