Bir bilsen seni nasıl nasıl özledim,
Bir ağlayış kadar yakınım sana,
Bir ses kadar da uzak.
Ve viraneleşir gönül limanım
Ne uzak ne yakın.
Ölürüm ben sensiz,sessiz ölürüm.
Nefesim kibrit kadar yanar ve söner,
Hayır hayır,nefesim yanmaz,sönmez de,
Ama kalbim kalbim yanar, yanar ve yanar.
O hiç sönmez.
Çünkü o ıssız değil,
Çünkü o sensiz değil,
Çünkü çünkü çaresizliğe o asla boyun eğmez!
Seviyorum seni,
Seviyorum ve daima seviyorum demek için
Güzel bir gül demeti hazırladım,
Güzel de laf mı,ihtişamlı bir saray hazırladım!
Hadi gel artık,gel gel,ve defalarca geldikten sonra da kalmayı bil.
Çocuk ol,genç ve ihtiyar,ve öl.
Tıpkı benim senin için öldüğüm her gün gibi, yaşayarak öl...
Çünkü ölüm sonsuzluktur.
Ve ben, seni ancak sonsuzluk kadar sevebilirim.
Bir de tatlı gülüşün kadar sıcak.
23.03.2014
Meral MeriKayıt Tarihi : 23.3.2014 14:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!