Sonsuzluk gibi Şiiri - Ata Kızı

Rüzgârın, usulca dokundu kalbimin derinliklerine,
Tıpkı çiy tanesinin papatyanın tenine dokunduğu gibi,
Açtırdı yapraklarını gökyüzünün mavisine,

Düşüyorsun çise gibi avuçlarıma
ya yağmazsan bir gün yüreğime,
Çöl ıssızlığında kaybolurum diye
Korkuyorum.
Ruhum,
Sağanak gibi yağıyor dualarına,
Lakin,
Çarpıp geri dönüyor surlarımdan.
İçimde bir nehir çağlıyor,
Fakat,
Sessizce akıyor kıyılarına.

Gözlerimde, yılların tozuyla silinmiş, kırık bir umut var,
Kaybolmuşum ayaklarımda
Tutamıyorum.

Med cezir dalgaları ürkütür kum taneciklerimi, sürüklenmekten belki bilmediğim bir denizden gökkuşağına sığınıyorum.

Belki de ben, kaybolmamı bekleyen bir kayboluşumdur.
Sanki sonsuzluk gibi…